Fenerbahçe Çok Yaşa

Sene 1974... "Mavi Boncuk" filminden bir sahne... Bir sahne ki...

Daha ilk saniyede yatay çizgileriyle bir bere çarpar gözüne; geçmişin uzaklarına dalar gidersin.

Kameranın geniş aldığı sahnelerde, kuyruğa girmiş kalabalık halkı görüp "Of ulan of" çekersin.

55. saniyede ekranı sarı-lacivert bayrak kapladığında ise; önce nefesini tutup, sonra gözyaşlarıyla birlikte geri salarsın.

Ve tribünün tozunu oksijen niyetine içine çektiysen eğer, yüz kere seyretmiş olsan da Yalovalı Kaymakam Cafer'in "Yedi tane çekicez" demesini, her seferinde sorarsın içinden;

"Fener... Fener... diye de bağıracak mıyız lan kaymakam?" diye.

Bakma sen birilerinin çıkıp "Biz Türkiye'yiz" demesine Kaymakam Cafer. Azalıyoruz ama Türkiye hala Fenerbahçe...

Sen de bilet fiyatlarının kusuruna bakma, Baba Yaşar. Belki bilet fiyatları yüzünden gidemiyorlar maçlara; ama hala Fenerbahçeli büyüyen yoksul aile çocukları var...

Hadi tribüne gidelim...

- Bak Sadri Baba... Kaymakam Cafer de geldi. Ne diyorsun?

- Herkes burada mı?

- Evet baba, hepimiz buradayız.

- Öyleyse bağırın ulan 'Fenerbahçe çok yaşa' diye.

Fenerbahçe Çok Yaşa...